Цистит – мочевина қабырғасының қабынуы. Жиі сипатталған (әр 15-20 минут сайын), кішкене бөліктерdе күрт ауырсыну, кейdе қанмен, төмен температуралы дене температурасы. Аурудың созылмалы түрге көшуі мүмкін, инфекцияның өсуі және бүйректегі қабынудың дамуы, түсіп жатқанда – в уретрах. Урмологтың цистит диагнозында зәрді талдау және қандағы ультрадыбыстық зерттеудің нәтижелері анықталған. Циститтің этиологиясы, несептің бактериялық мәдениеті және уретральды мазьды анықтау үшін. Циститтің терапиясы, ең алдымен, оның тудырған инфекциялық агенттерге тиімді дәрілік әсерін білдіреді.
Цистит – мочевина шырышты қабығының қабынуы. Көп жағдайда цистит жұқпалы болып келеді. Ауру кеңінен таралған, әлсіз және күшті секске әсер етеді, бірақ әйелдердің құрылымының кейбір анатомиялық ерекшеліктеріне байланысты әйелдерде жиі кездеседі.
Әйелдер уретры (уретры) еркектерге қарағанда кең және қысқа, сондықтан жұқпалы агенттерге мочевого көпіре кіру оңай. Бұл әйелдердің циститтің жоғарлауына әкеледі. Цистит көбінесе бала туатын жастағы әйелдерге әсер етеді. Жиі жағдайларда, цистит бір әйелде бірнеше рет дами бастағанда, өмірінің сапасын айтарлықтай төмендетеді.
Ереже бойынша, Циститті шартты патогендік флораның өкілдері құрайды – E. coli, стрептококки, стафилококк және т. д. Кейде цистит патогенді инфекцияға байланысты болады, жыныстық жолмен берілетін, – микоплазма және уреаплазма.
Циститтің ең тән белгілері — ауыр зәр шығару, қаттылық пен жанудың қалдық сезімімен сүйемелденеді. Бұдан басқа, Циститпен ауыратын науқастар төменгі ішектің ауырсынуымен және мочевинаның толық емес босаңсығандығын сезінеді. Кейде зәрді ұстамау циститпен дамиды, зәр шығаруды күшейтуге тырысады.
Циститпен жүретін зәре қызыл қан жасушаларының қосындысынан турбулентті немесе қызарған болуы мүмкін. Температура кейде 37 дейін көтеріледі,5 градус. Циститпен температураның көтерілуі мүмкін бүйрек ауруы мүмкін, сондықтан мұндай жағдайларда білікті медициналық көмекке бару қажет .
Жедел цистит — ең таралған урологиялық аурулардың бірі. Қарапайым цистит көп таралған, микробтар тек шырышты қабыққа әсер етеді, субмукозиттің қабатына әсер етпейді. Ресейдегі урология саласындағы ресейлік зерттеулерге сәйкес, жыл сайын цитита 26-дан 36 миллионға дейін жетеді. адам. Сонымен қатар, әйелдер арасында сырқаттанушылық деңгейі 1000-ға шаққанда 500-700 эпизод, ал 21 жастан 50 жасқа дейінгі еркектер арасында бұл көрсеткіш 1000 адамға шаққанда 6-8 жағдайды құрайды.
Қыздар балаларға қарағанда циститпен үш есе жиі ауырады. Ауру 1 жасқа дейінгі нәрестелер мен балаларда өте сирек кездеседі және 1-3 жастағы және 13-15 жас аралығындағы балалар арасында жиі кездеседі. Көбінесе цистит 4 жастан 12 жасқа дейінгі балаларда кездеседі.
Созылмалы цистит — жалпы урологиялық ауру. Зерттеулерге сәйкес, созылмалы цистит 11-ден 21-ке дейін зардап шегеді% халық. Деректердің шашырап кетуі созылмалы циститті анықтауға әртүрлі тәсілдермен байланысты. Кейбір зерттеу авторлары қарастырады, диагноз дегеніміз не? «созылмалы цистит» қою керек, егер шиеленістің жиілігі жылына 2 рет болса немесе одан көп болса, өрттің басқа жиілігі көрсетілмейді.
Бірде әйел жоқ, кім қалайды, жылы жаз күндерінің рахатына осындай жағымсыз ауру себеп болды, цистит ретінде. Бұл ретте, жазда, әсіресе – егер әйел үйден алыста жүрсе және бейресми ортаға түссе, Циститтің пайда болуының көптеген себептері бар.
Жылулық мезгілде циститтің ең көп тараған себептері:
- демалыс кезінде жаңа жерде тұру, гигиеналық;
- гипотермия, суық суда ұзаққа созылған жүзуден туындайды;
- қалыпты зәр шығарудың бұзылуы, ұшуға байланысты, жаңа орынға көшу немесе болу (Мұндай жағдайда әйелдер жиі ұзақ уақыт бойы төзуге мәжбүр, мүмкіндікті күту);
- климаттың күрт өзгеруі, иммунитетке теріс әсер етеді.
Цистит үшін қосымша қауіп факторы кейде жыныстық белсенділіктің осы жағдайлардың аясында өсуі болып табылады, әйел денесіне қолайсыз.
Сіздің демалысыңыз осындай жағымсыз аурудың пайда болуымен әлі де асып түссе, цистит ретінде, урологтан кеңес алу қажеттілігі. Диагнозды айқындау үшін мочевинаның ультрадыбыстық жүруін және несеп сынағын өткізу керек болады. Қазіргі бактерияға қарсы препараттар циститтің қоздырғыштарына тиімді әсер етеді, жедел қалпына келтіруді жеделдетуге және жедел циститтің созылмалы өтуіне жол бермеуге мүмкіндік береді.
Алдыңғы ұрпақтың есірткіден айырмашылығы, ол бүкіл денеге әсер етті, қазіргі антибиотиктер, циститті емдеу үшін қолданылады, Қабыну қабынуының қабынуына селективті әсер ету, іс жүзінде басқа органдар мен жүйелерге әсер етпестен. Дәрілердің концентрациясы тек зәрде және мочевинаның қабынған шырышты қабығына ең жоғары мәндерге жетеді. Бұл циститтің ағзасында токсикологиялық жүктемені азайтуға және есірткінің тиімділігін арттыруға мүмкіндік береді.
Есірткіден, циститті емдеу үшін қолданылады, Фосфомицинді атап өту керек, бұл дегеніміз, сондай-ақ дененің биологиялық белсенділігі мен ең аз токсикологиялық жүктемесі бар, басқа тамаша сапаға ие. Бұл препарат фототоксигалықты туғызбайды.
Фототоксичность – жағымсыз жанама әсері, цистит емдеуге арналған көптеген дәрілермен туындаған. Күн сәулелеріне сезімталдықты жоғарылатады, ультрафиолет сәулелері төмен қарқындылыққа ұшыраған кезде тіпті қызару мен күйік пайда болады. Препараттардағы заттардың болуына байланысты дамытылған, фотосенсибилизаторлар және фототераперттер. Мұндай заттар терідегі еркін радикалдардың үлкен санының пайда болуына әкеледі, не, өз кезегінде, тері жасушаларының бұзылуына әкеледі, қабыну және күйік.
Цистит емдеуге арналған басқа дәрілерден айырмашылығы, фосфомицин фототоксикалық болмайды, а, білдіреді – оны қабылдауға болады, жоспарланған жағажайдың мерекелік іс-шараларына кедергі келтірместен. Фосфомициннің артықшылықтары жанама әсерлердің болмауы дерлік қамтиды, балалардың және жүкті әйелдердің циститті қауіпсіз және тиімді емдеуге мүмкіндік береді. Жедел асқынған цистит кезінде фосфомициннің бір дозасы жеткілікті, а, білдіреді — мерекелік іс-шаралар кезінде емделудің қажеті жоқ. фосфомицин созылмалы және күрделі нысандарымен жақсы циститпен күреседі, бірақ бұл жағдайда ол күрделі схемаға сәйкес қабылданады.
Цистит жүктілік кез келген сатысында дами алады. Ішкі мүшелерді ауыстыру салдарынан циститтің дамуы ықтималдығы артады, Жатырдың өсуіне қысым жасайды, гормоналды деңгейлер мен гемодинамиканың өзгеруі. Бұл факторларға әсер ету мочевинаның толық босатылуына әкелмейді, мочевинадағы несеп қалдықтары бактериялардың дамуына қолайлы орта болып табылады.
Циститтің алғашқы белгілерінде жүкті әйел ерекше гинекологтармен кеңесу керек, ол жүктілікті басқарады, және оған симптомдар туралы айтып беріңіз. Қажет болған жағдайда дәрігер науқасқа урологқа жолдама береді.
Цистит кез-келген жастағы балада дами алады, алайда, мектепке дейінгі және мектеп жасындағы қыздар үшін аурудың пайда болу қаупі 5-6 есе артады. Бұл топтағы балалардағы циститтің жиі дамуының негізгі себептері — бірқатар факторлар. Қыздардың аналық бездері эстрогендерді шығара бастады, шырышты тосқауыл қасиеттері төмен, ал кең және қысқа уретрия патогендерге қуық қуысына оңай енуге мүмкіндік береді.
Циститтің дамуы ықтималдығы иммунитеттің төмендеуіне және уретрадағы патогенді микробтардың көбеюіне қолайлы жағдайлар туындаған кезде басқа аурулардың пайда болуымен бірге артады. Қыздардағы циститтің алдын алудың негізгі жолы гигиеналық ережелерді мұқият сақтау болып табылады.
70-95% науқастар, өткір циститпен ауырады, Аурудың даму себебі E. coli болады (E .coli), 5-20 аралығында% науқастар стафилококты анықтайды (Staphylococcus saprophyticus), ал басқалары циститтің қоздырғышы ретінде протеинге ие (Proteus mirabilis) немесе Klebsiella (Klebsiella spp). Әдетте, циститті шартты түрде патогенді флораның өкілдері құрайды. Аспаптық немесе хирургиялық араласудың арқасында циститтің дамуы кезінде Грам-теріс бактериялар жиі аурудың себебі болып табылады. Зерттеулер расталады, циститтің қоздырғыштары тек бактериялар ғана емес болуы мүмкін, сонымен қатар вирустар, микоплазма, Трихомонас, хламидиоз және түрлі саңырауқұлақтар.
Әйелдердегі циститтің таралуы уретраның шағын және кең люминесінен туындайды, және басқа органдардың орналасуымен байланысты. Әйелдер уретры, ерлерге қарағанда, анусқа жақын. Анатомиялық ерекшеліктері мен әйел денесінің топографиясы патогендердің уретраға енуіне ықпал етеді, олардың мочевинаға көшуі және циститтің дамуы.
Ерлерде цистит сирек дамиды. Ерлердегі циститтің себебі әдетте уретраның қабынуы болып табылады, простата безі, эпидемия және тұқымдық весикулалар. Кейде уретрияның инфекциясы әйел мен еркектердегі мочевинді катетерлеу нәтижесінде пайда болады.
Ерлердегі мочевина катетеризациясы кезінде цистит қаупі артады, простата аденомасы, симптомдарының бірі тұрақты зәрді ұстау болып табылады. Жүктілік немесе жаңадан туылған әйелге катетер енгізу арқылы циститтің даму қаупі артады, несеп жолдарының тонустарының төмендеуіне байланысты.
Циститтің жедел емдеуі және мочевинаның шырышты қабығының толық қалпына келтірілуі емдеудің уақтылы басталуы және жеткілікті тиімділігі бар препараттарды қолдану арқылы мүмкін болады. Айта кету керек, циститтің толық емдеу мүмкіндіктері уақтылы диагностикалау және есірткіні қолдану арқылы жоғарылайды, жұқпалы агенттерге зиянды әсер етеді. Дәрі-дәрмекпен емдеуді және емдеуді кейінге қалдыру, бұл тек цистит белгілерін жояды, патогендік ортаға әсер етпейді, өткір циститтің созылмалы өтуіне әкелуі мүмкін.
Негізгі міндет, дәрігерге қарайтын, ол циститті емдейді, – патогенді жою, мочалкаға еніп, шырышты қабығының қабынуын тудырды. Циститтің антибиотикалық терапиясына арналған препараттарды таңдау мұндай параметрлермен анықталады, аурудың ұзақтығы және симптомдардың ауырлығы. Бұдан басқа, Дәрі-дәрмек іріктеу ықтимал жанама әсерлерді ескереді, есірткі сіңу қабілеті, оны алу әдісі мен жылдамдығы, комбудиялардың болуы және т. д.
Циститті емдеудегі препараттың тиімділігі осы препараттың кейбір микроорганизмдерде әрекет ету қабілетін анықтайды. Есте сақтау керек, бұл ауру тудыратын бактериялар бейімделіп, антибиотиктерге сезімтал болмайды. Бірнеше ондаған жылдар бұрын циститті емдеу үшін сульфаметоксазол сәтті қолданылған + триметоприм, ампициллин, нитроалин және пимемидин. Алайда, Уақыт өте келе циститтің негізгі қоздырғышы (E. coli) осы дәрі-дәрмектерге төзімді болды. Бұдан басқа, циститті емдеуге арналған препараттар, алдыңғы буын антибиотиктерімен байланысты, уыттылықтың өте жоғары деңгейіне ие болды және түрлі жанама әсерлерді тудырды.
Цистит емдеуге арналған препаратты таңдағанда, емдеу құнын қарастырыңыз, бұл тек бір планшеттің құнын ғана емес, сонымен қатар, бір таблеткадан да анықталады, сонымен қатар антибиотиктің нақты тиімділігі, қабылдаудың ұзақтығы және науқастың денсаулығына ықтимал қауіп. Бүгінгі күні циститті емдеуге арналған препараттар бар, қоздырғыштар. Денеге кіру, дәрі мочевинаға шоғырланған, бұл оның тиімділігін арттыруға мүмкіндік береді. Бұдан басқа, антибиотиктердің соңғы ұрпағын қолдану цистит емдеу ұзақтығын төмендетеді, жанама әсерлер ықтималдығын азайтады және науқасқа тәуекелді азайтады.
Циститті емдеуге арналған заманауи препараттардың бірі – фосфомицин. Препарат несептегі максималды концентрациясына жетеді, емдеу ұзақтығын едәуір қысқартуға мүмкіндік береді. Жанама әсерлердің төмендігі және олардың төмен дәрежеде болуы ықтимал жүкті әйелдер мен балалардағы циститті емдеуде препаратты қолдану мүмкіндігін береді. Фототоксикалық болмауы (күн сәулесіне тері сезімталдығын арттырады, цистит емдеуге арналған көптеген дәрілермен туындаған) жаз мезгілінде тіпті цистит емдеуге арналған фосфомицинді пайдалануға мүмкіндік береді. Жедел цистит пайда болса, фосфомициннің бір дозасы жеткілікті. Созылмалы циститті емдеу дозаны препараттың екі қапшысына дейін арттыруы мүмкін, олар күніне бір рет қабылдануы керек.
Фосфомицинді қабылдау, Циститпен емдеудің басқа тәсілдерін ұмытпаңыз. Ол майлы және дәмді тағамдар диетасынан алынып тасталуы керек, сұйықтықты қабылдауды және гипотермияны болдырмау. Жақсы циститпен жылыырақ көмектеседі, төменгі ішке орналастырылған. Ионтофорезді қолдану арқылы циститті кешенді емдеу мүмкін, УГФ немесе индуктотермия. Ұмытпаңыз, кейбір гинекологиялық аурулардың қатысуымен физиотерапия және термиялық процедуралар кері әсерін тигізеді.
источник
Әйелдерде цистит – шырышты қабынуы (жиі емес – субмукозал және бұлшықет) өткір немесе созылмалы қуық қабаты. Әйелдерде цистит ауырсынумен жүреді, жиі зәр шығару және күйіn қалудың қалдық сезімімен, жамбас ауыруы, мочевого көпіршік босату сезімі, субфебрильді жағдай, несеп шырышты және қан. Әйелдерде цистит диагностикасы несеп тестін қамтиды (жалпы талдау, Нечипоренконың айтуынша, Бакпосев), гинекологтың влагалища микрофлорасын зерттеуімен емдеу, Мочевина ультрадыбыстық, цистоскопия. Антибиотиктер әйелдердің циститін емдеуде қолданылады, уросептиктер, мочевина инсулациясы, физиотерапия.
Цистит — ең көп тараған әйелдер ауруларының бірі, Урология және гинекология қиылысында орналасқан. Статистика бойынша, Әрбір екінші әйел өмір бойы циститпен бетпе-бет келеді. Патология негізінен бала туатын жастағы әйелдерде анықталды (20-40 жаста); ақ 4-12 жастағы қыздардағы циститтің таралуы (3 есе жиі, бұл жастағы балаларға қарағанда). 11-21% әйелде цистит жағдайлары созылмалы болып қалады, т. е. жылына 2 немесе одан да көп ауыру жағдайында жүреді.
Көп жағдайларда әйелдердегі цистит жұқпалы болып табылады. Әйелдердің уретральды анатомиясының ерекшеліктері (қысқа және кеңірек уретралар), сондай-ақ қынаптың топографиялық жақындығы, анус пен уретрия, Патогендік флораны мочевинаға енуді жеңілдетеді. Урретриядан басқа (көтерілген) Мочевина инфекциясының жолдары төменде болуы мүмкін (жоғарғы зәр шығару жолынан), лимфогенді (жамбас ағзаларынан), гематогенді (алыстағы органдардан) жолдармен.
Әйелдердегі циститтің қоздырғыштары, ежиі емес бойынша, E. coli (70-95%), стафилококк (5-20%), жиі емес — Klebsiella, протеин, Pseudomonas aeruginosa. Әйелдерде цистит колпит аясында пайда болады, вуливит және уретрит, кандидозға байланысты, gardnerellema, микоплазмоз, гонорея, упреплазмоз, хламидиоз, трихомониоз, жыныс туберкулезі және т.б .;. инфекциялар.
Дәстүр бойынша, бастапқы эпизод немесе әйелдердің циститтің өршуі гипотермиямен байланысты, ЖРВИ, жыныстық өмірдің басталуы, жыныстық серіктестіктің өзгеруі, етеккірдің басталуы, дәмді тағамды немесе алкогольді асыра пайдалану, тым қатты киімде. Факторлар, әйелдерде цистит тудырады, пиелонефрит де болуы мүмкін, бөгде заттар және қылқалам тастар, дивертикуламен несептің тоқырауы, уретральды қышқылдықты немесе қалыңдығын сирек босатады, іш қату.
Қыздардағы цистит жыныс мүшелерінің гигиенасы нашар дамиды, сондай-ақ неврогенді мочевина бар. Жүкті әйелдердің циститы гемодинамикалық және эндокриндік жүктілік өзгерістерімен байланысты, урогенитальды трактінің микрофлорасының трансформациясы.
Кейбір жағдайларда әйелдердің циститінің дамуы жамбас ісіктері үшін радиациялық терапия арқылы туындауы мүмкін, аллергия, улы әсерлері, айырбастаудың бұзылуы (қант диабеті, гипергалкурурия). Менопауза кезеңінде әйелдерде цистит эстроген тапшылығы мен урогенитальды тракттың шырышты қабығының атрофиялық өзгерістерінің әсерінен дамиды.
Әйелдердегі циститтің пайда болуы эндоскопиялық манипуляциялар мен операциялар кезінде мочевинаның шырышты қабығының жарақатына ықпал етеді (катетеризация, цистоскопия, трансюрекральды қуықшалы резекция және т.б.). Әйелдерде созылмалы цистит, жалған инфекциядан басқа, жатырдың немесе қынаптың пролапсымен байланысты болуы мүмкін, созылмалы парамит.
Әйелдерде цистит этиологиясы бойынша бактериалды болуы мүмкін (жұқпалы) және бактериялы емес (сәуле, аллергиялық, химиялық заттар, дәрілік, уытты және т. п.). Патогенге, инфекциялық циститке байланысты, өз кезегінде, нақты бөлінген (несеплазма, микоплазма, хламидиоз, гонорея және басқалар.) және нақты емес, шартты патогендік флорадан туындаған.
Мочевинадағы анықталған морфологиялық өзгерістерді ескере отырып, әйелдердің циститі каталрал болуы мүмкін, геморрагиялық, мистикалық, жараланған (жұлдыру талшықты), флегмонозды, гангренозды, кіргізу, грануломатозды, ісікке қарсы, интерстициалды. Қабыну секретінің таралуы мен оқшаулануы диффузиялық (барлығы) цистит, шектеулі (үйлестіруші) — мойны цистит және тригонит (үшбұрыш қабынуы).
Ағымның сипаты өткір және созылмалы (тұрақты) әйелдерде цистит; бастапқы (өздігінен пайда болды) және қайталама (басқа урологиялық аурулар аясында дамыған). Әйелдерде өткір циститте, көп жағдайда қабыну эпителиальды және мочевых шелектің субепителиальды қабаттарына әсер етеді. Катаральді қабынудың эндоскопиялық көрінісі шырышты қабықтың ісінуі мен молекуласымен сипатталады, тамырлы реакция (кеңейтім, тамырлы инъекция), қабынуға қарсы аймақта фибринозды немесе қабынуға қарсы тақтаның болуы. Әйелдердегі циститтің даму үрдісімен мочевинаның субмуссиялық және тіпті бұлшықет қабаты әсер етуі мүмкін.
Әйелдерде геморрагиялық циститтің цистоскопиялық белгілері эритроциттердің шырышты қабығының инфильтрациясымен сипатталады, шырышты қабықшадан бас тарту арқылы қан кету аймақтары, байланысудан қан кету. Әйелдердегі циститтің ойық жара түрі жиі мочевинадағы радиацияның зақымдалуымен дамиды. Ультра жалғыз немесе бірнеше болуы мүмкін, мист қабырғасының барлық қабаттарына әсер етеді (панкистит), қан кетуге себепші болады, Мочевина көпіршік қалыптастыру. Созылған жаралар қалың қабырғадағы талшықты және склеротикалық өзгерістерді дамытады, мыжылғанға әкеледі.
Әйелдерде флегмонозды цистит кезінде субмукалоз қабатының диффузды лейкоцитарлы инфильтрациясы байқалады. Пульсті қабыну серозды мембранаға таралады (перикистит) және айналасындағы талшық (паракистит). Мутаулардың айналасындағы тіндерде абсцесс пайда болуы мүмкін, бүкіл талшықтың диффузиялық зақымдануы.
Әйелдердегі гранграноздық цистит шырыштың ішінара немесе толық некрозын дамыту арқылы бүкіл цистикалық қабырғаға әсер етеді, реже – Перитонит дамуымен қабырға перфорациясымен мочевинадағы бұлшықет қабаты. Мутаулардың өлі шырышты және субмюциялық қабаттары уретрия арқылы қабылданбауы және шығарылуы мүмкін. Гангренозды цистит склеротерапиядан және мочевинаның қысқаруымен байланысты.
Әйелдерде эндоскопиялық созылмалы цистит ісінумен сипатталады, гиперемия, шырышты қабаттардың қалыңдатылуы немесе атрофиясы және оның икемділігін төмендету. Кейбір жағдайларда шырышты және субмукозал қабатында микробтық және жарақат пайда болуы мүмкін.
Ұзақ созылған жаралар тұзбен қоршалуы мүмкін, қорғаныш циститінің дамуына себепші болады. Пролиферативті үдерістердің басым болуы түйіршіктелген немесе полипоидті өсімдіктердің қалыптасуынан түйіршіктік тіннің өсуіне әкеледі (гранулематоз және полипоидті цистит). Кішкентай кислоталар мочевина ішінде қалыптасуы мүмкін, шырышты бетінің үстінен бір-бірінен немесе кішкентай туберкулез түрінде топтардан шығып кетеді, лимфоидті тіннің субмукоздық жинақталуын білдіретін (мистикалық цистит).
Әйелдерде интерстициальды цистит кезінде гломерулияның тән болуы анықталады (субмюциялық геморрагиялық түзілістер), жалғыз жарылғыш зеңбірек, түбі бар сызықтық пішіні бар, фибринмен қапталған, қабыну инфильтраттары. Әйелдердегі интерстициальды циститтің нәтижесі мочевинаның мыжылуын және оның қабілетін төмендету болып табылады.
Әйелдерде өткір цистит кенет көрінеді, ереже бойынша, бір немесе бірнеше факторларды тудырғаннан кейін (гипотермия, инфекциялар, жарақаттар, коитус, аспаптық араласу және т.б.). Әйелдерде циститтің көріністері классикалық үштігін қамтиды: дизурия, лейкоцитария (пирюия), терминал гематурия.
Қабыну әсерінен мочевинаның нейро-рефлексиялық қозу қабілетін арттыруға байланысты зәр шығару бұзылыстары, Ісіну және жүйке аяқтарының қысылуы, бұл көпіршікті қабырғаның тонусын арттырады. Циститпен ауыратын әйелдердің дисурикалық бұзылулары полаккуриймен сипатталады (зәр шығарудың артуы), тұрақты зәр шығаруды талап етеді, микроксиді бастауға күш қажет, мочевинная каскады, ауырсыну және уретрахта жану, ноктурия.
Әйелдердегі өткір циститтің белгілері қарқынды дамып келеді. Әр 5-15 минуттан кейін зәр шығару, маңызды, сонымен бірге бөлек бөлік көлемі азаяды. Спастикалық детрусорлық зақымданулар урынның сіңірмеуін тудырады. Ауырсыну ауырсыну зәр шығарудың басы мен соңында жүреді; ауырсыну, ереже бойынша, перинэяда және кавказ аймағында сақталады.
Әйелдерде цистит кезінде ауырсынудың сипаты мен қарқындылығы жұмсақ ыңғайсыздықтан шыдамсыздыққа дейін өзгеруі мүмкін. Жас қыздар аурудың өткір емделуіне ұшырауы мүмкін. Әйелдерде цервит циститімен дизурия айқын көрінеді. Интерстициялық цистит кезінде өте ауыр көріністер пайда болады, сондай-ақ қабыну, химиялық және радиациялық факторларға байланысты.
Әйелдерде цистит міндетті және тұрақты белгісі — лейкоцитария, оған байланысты несеп ластанып кетеді. Гематурия жиі микроскопиялық және зәр шығару соңында дамиды. Ерекше жағдайларда әйелдерде геморрагиялық цистит бар, онда жалпы гематурия негізгі көрініс болып табылады. Әйелдерде өткір цистит кезінде дене температурасы 37-ке дейін көтерілуі мүмкін,5-38°С, жалпы денсаулығы мен қызметі қатты әсер етеді.
Әйелдердегі циститтің ерекшелігі — аурудың жиі қайталануы: пациенттердің жартысынан астамы аурудың бірінші эпизоды болғаннан кейін бір жыл ішінде қайталануларын сезінеді. Циститтің қайталанған шабуылы, терапия аяқталғаннан кейін бір ай ішінде дамыған, инфекцияны сақтау туралы ойлау керек; 1 айдан кешіктірмей – қайта қалпына келтіру туралы.
Әйелдерде созылмалы циститтің көріністері өткір түрдегіге ұқсас, бірақ соншалықты анық айтылмаған. Қуық босату кезінде ауырсыну қалыпты, және зәр шығару жиілігі еңбекке қабілеттілігін жоғалтпауға және әдеттегі өмір салтын ұстануға мүмкіндік береді. Әйелдердегі циститтің шиеленісу кезеңінде жедел клиника дамиды/субакуталы қабынуы; Ремиссия кезінде белсенді қабыну процесі туралы клиникалық және зертханалық деректер, ереже бойынша, жоқ.
Әйелдерде циститты тану клиникалық және зертханалық ақпаратқа және УДЗ және эндоскопиялық зерттеулерге негізделген. Супрубубикалы аймақты пальпациялау күрт ауырған. Жалпы, зәрді талдау лейкоциттердің айтарлықтай өсуімен анықталады, қызыл қан жасушалары, тұмсық, слиз, зәр қышқылының тұздары. Әйелдерде бактериялық цистит кезінде пациенттің өсімдік өсімінің молдығымен сипатталады. Циститпен ауыратын әйелдердің күнделікті тексеруі міндетті түрде гинекологтың кеңесін қамтуы керек, науқасты орындықта қарау, микроскопиялық, бактериологиялық және ПХТ-ның гинекологиялық іздері.
Әйелдерде қайталанатын цистит диагнозында цистоскопия мен цистографияның рөлі зор. Цистоскопия мочевинаның морфологиялық түрін анықтауға мүмкіндік береді, Ісіктердің болуы, зәр шығару тастары, бөтен денелер, мочевина дивертикулы, жаралар, ақуыз, биопсияны орындаңыз. Қуық қабырғаларында ультрадыбыспен әйелдердің циститтің болуын жанама дәлелдейді, қатысу «эхогенегатив» тоқтатылған зат.
Әйелдерде циститпен емдеу гинеколог пен урологтың бақылауында болуы керек. Әйелдерде өткір цистит рельефі әдетте 5-7 күн. Фторокинолон антибиотиктер пайдаланылады (Ципрофлоксацин, норфлоксацин), фосфомицин, цефалоспориндер, нитрофурандар. Белгілі микрофлораның анықталған кезде, тиісті микробқа қарсы құралдар қолданылады, вирусқа қарсы, қарсы препараттар.
Ауырсынуды жеңілдету үшін NSAID белгіленеді (nimesulide, диклофенак), антиспасоматикалар (папаверин, drotaverin). Негізгі дәрілік терапиядан басқа, шөптерді ұсынуға болады (ұйытқылардың инфузиясы, жылқы, knotweed, лимон жапырақтары және басқалар.), дәрілік препараттар. Жедел цистит кезінде әйелдерге нәзік ұстануға кеңес беріледі, негізінен сүт-көкөніс диетасы, судың жүктемесін арттыру.
Әйелдерде қайталанатын циститпен, жоғарыда көрсетілген этиотропты және симптоматикалық терапиядан басқа, мочевина инсулациясы көрсетілген, интрапсихалық ионтофорез, UHF, индуктотермия, магниттік лазерлік терапия, магниттік терапия. Егер қайталанатын цистит әйелде менопаузада диагноз қойылса, эстроген құрамды кремді интрубинальды немесе периютерлік қолдану ұсынылады. Мочевого мойны гиперплазиясының дамуы кезінде трансуретральді резекция қолданылады — Мочевой TOUR.
Әйелдерде циститтың алдын алу мәселесінде жеке және жыныстық гигиенаға ерекше көңіл бөлінеді, гинекологиялық және урологиялық ауруларды дер кезінде емдеу, салқындатуды болдырмаңыз, Мочевого көпіршік босату. Асептикалық синдромды қатаң сақтау эндовезиялық зерттеулер мен қуықты катетерлеу кезінде қажет. Әйелдерде цистит қайталану ықтималдығын төмендету үшін иммунитетті арттыру қажет, күзгі-көктемгі емдеудің профилактикалық курстарын өткізу.
источник
Цистит — қуықтың қабырғасында (көбіне кілегейлі қабықшасында) өтетін инфекциялық-қабыну процесі — жиі кездесетін урологиялық аурулардың бірі.
Цистит полиэтиологиялық ауруларға жатады, оған көптеген факторлар себепші болады. Ішек таяқшасы, стафилококк, протей, стрептококк әдетте циститті қоздырушылар болады.
Әр түрлі операциялардан кейін немесе құрал-саймандармен әрекет етуден, қуыққа катетер енгізуден кейін пайда болатын циститтің қоздырушылары әдетте грамтеріс микроорганизмдер болады. Цистит этиологиясында бактериялық қоздырушылардан басқа, микоплазмалар, вирустар, хламидиялар, трихомонадалар, Candida туысына жататын микоздар маңызды рөл атқарады. Цистит әйелдерден жиі байқалады, ол инфекцияның өрлеме жолмен таралуына байланысты. Цистит ұлдарға қарағанда қыздарда 3 есе жиі кездеседі, негізінен 4-12 жас аралығында, кейде 1-3 және 13-15 жас аралығында байқалады, жаңа туған сәби мен емізетін балаларда — өте сирек ұшырасады.
Несеп-жыныс жолының мынадай анатомиялық-топографиялық ерекшеліктері қыздар мен әйелдерде циститтің дамуында маңызды рөл атқарады: әйелдер үрпінің қысқалығы, қынап пен тік ішектің үрпінің сыртқы тесігіне анатомиялық жақын орналасуы. Мұндай ерекшеліктер осы мүшелерде үдайы түрақтайтын микрофлораларды тежеу үшн және олардың бүл мүшелерден үрпінің іші мен қуыққа тарауы үшін қолайлы жағдайлар туғызады. Еркектерде цистит өлдеқайда сирек кездеседі, қуық асты безі, ұрык көпіршіктері, ен қосалқысы мен үрпі қабынғанда қуыққа инфекция түсуі мүмкін. Зерттеу үшін зөр алу мақсатында катетер енгізгенде немесе қүрал-саймандармен урологиялық зерттеулер жүргізуде кейде қуыққа инфекция еніп кетеді. Екіқабат жөне таяуда босанған әйелдердің қуығына катетер енгізу өте қауіпті, ал еркектерде — қуық асты безінің аденомасы кезінде қауіпті, өйтқені мұнда несептің созылмалы кідірісі болады.
Қуыққа микроорганизмдер әр түрлі жолдармен өтуі мүмкін: өрлеме жолы — үрпіден, төмен қарай — бүйректен, лимфогенді — көршілес жамбас мүшелерінен, гематогенді — қашық ошақтардан. Үрпі арқылы қуыққа инфекция енуінің өрлеме жолы барынша жиі кездеседі.
Қуыққа инфекция енуінің төменгі жолы әдетте бүйректі қабыну процестерінде байқалады (созылмалы пиелонефрит, рионефроз). Ұзаққа созылатын созылмалы пиелонефритте цистит сирек, негізінен оның активті фазасында ғана байқалады. Қуыққа инфекция өтуінің гематогенді жолы сирек кездеседі. Әйелдерде қуық пен жыныс мүшелері арасында тікелей лимфатикалық байланыс бар, сондықтан жыныс мүшелері қабынғанда (сальпингоофорит, эндометрит, параметрит және т.б.) инфекция қуыққа лимфогенді жолмен өтуі мүмкін. Қыздықтың бұзылуы кезінде де инфекций осы жолмен өтуі мүмкін (дефлорациялық цистит). Көршілес мүшелердегі ірің ошағы қуыққа жарылғанда (аппендикулярлы инфильтрат, параметрит, қуық асты безі абсцесі) микробтар тікелей қуыққа енеді. 1,5-2 жасар қыз балалардағы циститтің жиілігі бала сиген кезде зөрдің қынапқа тиюінен вульвагинит болады, осыдан өрлеме жолмен инфекция қуыққа енеді. Қыздарда вульвит пен вульвовагиниттің кең таралуы эстроген гормонының аз жасалуына байланысты, осының салдарынан қынапта кокк флорасы жетіледі. 11-13 жасқа қарай (пубертат кезеңі) эстрогеннің мөлшері артады, кокка флорасы таяқша (бацилла) флорасымен ауысады. Жыныстық жетілуге байланысты сүт қышқылы түзілетіндіктен, қынап секретінің қышқыл реакциясы қалыптасады. Эстрогеннің мөлшері үрпінің дистальды бөлімінің дамуына әсер етеді: жаңа туған қыздарда үрпінің дистальды бөлімінің диаметрі мектеп жасындағы қыздардың үрпісінің дистальды бөлімінің диаметрінен үлкен болады, бұл баланың жолдасы (плацента) арқылы берілетін ана гормондарының (экстрогендер) әсеріне байланысты.
Қыздарда созылмалы циститтің жиі асқынуы кейде үрпі-қынап рефлюксінің пайда болуына өкеп соқтырады. Бұл жағдайда түйық шеңбер түзіледі — қынапта, үрпіде, қуықта созылмалы қабыну процесіне ұшырайды, оларды жан-жақты емдеуге тура келеді.
Дәрет сындыру кезіндегі несептің турбулентті ағыны есебінен қуыққа инфекция түсуі мүмкін. Емшектегі балаларда да цистит болуы мүмкін. Цистит алуан түрлі несеп жолдарындағы және жыныс мүшелеріндегі патологиялық өзгерістермен ұштасып жүреді, осыған байланысты ол пиелонефрит, несеп тасы ауруы және басқа урологиялық аурулардың алғашқы клиникалық белгісі болуы ықтимал. Созылмалы цистит бүйректегі қабыну процесінің дамуына себепші болады. Несепағардың, олардың тесіктерінің тұйықтаушы аппаратының жеткіліксіз қызмет атқаруы және осы кезде пайда болатын везико-уретеральдық және уретераль-ренальдық рефлюкстер де осыған себепші болады, өйткені бұлар бүйрекке инфекция өтуіне жол ашады. Қуықтан несепағар мен бүйрекке инфекциялы несептің өтуі оларда ірінді қабыну процесін туғызады. Балаларда цистит пайда болуы үшін бактериялардың қуыққа өтуінен басқа көптеген себептер болуы тиіс, олардың ішінде вирус аурулары көбіне жетекші рөл атқарады, бұлар қуықтың қан тамырлары жүйесін, оның иннервациясын токсиндермен жарақаттайды.
Куықтың кілегейлі қабығы инфекцияларға айтарлыктай төзімді болатындығы дәлелденгендіктен, цистит пайда болуы үшін патогендік микрофлорамен қатар, оған жол ашатын өзге де факторлар болуы керек. Олардың ішіндегі ең маңыздылары мыналар: қуықтың қабырғасы мен кіші жамбастағы қан айналымының бұзылуы, қуықтың толық босамауы, организмнің инфекцияға қарсылығының кемуі (гиповитаминоз, тоңу, шаршау жөне т.с.с), химиялық заттар мен зәрден бөлінетін улардың, сондай-ақ радиациялық терапияның қуықтың қабырғасына қолайсыз әсері. Микроррганизмдердің кейбір түрлерінің қуық эпителийіне жабысуы — адгезия секілді механизм де циститтің дамуында елеулі рөл атқарады. Циститтер даму сатыларына қарай (жедел, созылмалы), барысына қарай (біріншілік, екіншілік), этиологиясы мен патогенезіне қарай (инфекциялық, химиялық, сәулелік, аллергиялық және т.с.с), қабыну ошағының шоғырлануы мен таралуына қарай (ошақты, диффузиялы, мойын тригониті — қуық үшбұрышы аймағының қабынуы), морфологиялық өзгерістерінің сипатына қарай (катаральды, геморрагиялы, жаралы, гангренді, интерстицинальды және т.с.с.) болып жіктеледі. Оларды емдеудің айтарлықтай айырмашылықтары болатындықтан, біріншілік жөне екіншілік циститті айыра білудің маңызы зор.
Қыз балалардың көпшілігінде біріншілік цистит, ұлдарда -екіншілік цистит кездеседі. Кейде қыз балалардан созылмалы циститтің алғашқы себептерін анықтау қиынға түседі.
Кілегейлі қабықтың беткі ошақты өзгерісінен қуық қабырғасының барлық қабаттарын жарақаттауға дейінгі қабыну процесінің әр түрлері байқалады.
Жедел катаральды циститте қуықтың кілегейлі қабықшасы ісініп, гиперемия болады, одан клеткалардың лейкоциттік инфильтраты байқалады, бірақ эпителий жамылғысы әлі де өзгермеген. Егер қабыну ұзаққа созылса, онда бұл процесс кілегей астындағы қабыққа таралып, онда ісініп, іріңді инфильтрация туғызады. Циститтің ауыр түрінде ірінді қабыну процесі бұлшық ет қабатын қамтиды, мұнда бетін некрозды фибрин қабаты жапқан қуықтың кілегейлі қабықшасының жара бөліктері пайда болады. Циститтің созылмалы ауыр түрлерінде кейбір жағдайларда некроз жөне қуық қабырғасының бір бөлігінің ажырауы байқалады. Созылмалы циститге куықтың қабырғасы терең жарақаттанып, дәнекер ткані өседі. Кілегейлі қабықша болбырайды, тез канайтын грануляция, кейде киста түзінділері (cystitis) пайда болады. Бірқатар жағдайларда полипозды өсінділері бар некроз учаскелері пайда болады. Интерстициальды циститте барлық қабаттарының фиброзға шалдығуынан қуық қатпарланып жиырылады.
Жедел цистит әдетте кенеттен, тоңудан бірнеше сағат өткенде немесе басқа ушықтырушы фактордан пайда болады. Жедел циститке тән белгілер — жиі дәрет сындыру және ондағы ауьфсыну (дизурия), қуықтың ауыруы, пиурия, терминальды гематурия. Қуықтың қабыну процесі қаншама күшті болса, дөрет сындыру соншама жиілеп, ауырта бастайды. Циститтің ауыр түрінде науқастар әрбір 20-30 минөт сайын дәрет сындыруға мәжбүр болады, мүнда ашып ауру жөне несеп шығарудың соңында бірнеше қан тамшысы пайда болады. Күндіз-түні басылмайтындықтан, ауру науқастарды титықтатады. Жедел цистит кезінде қасаға үстіндегі ауру несеп шығарудан басқа уақытта да басылмайды, ал қуықты басқанда — қатты ауырады. Қуықтың кілегейлі қабықшасынан келетін тұрақты ауырту импульстері детрузорды жиырылтады, қуық ішіндегі қысымды арттырады, сондықтан қуықта тіпті аз ғана несептің жиналуы дәретке бару сезімін туғызады. Ұл балаларда несеп қуықтың қабынған мойнынан өткенде қатты ауыртатындықтан, зәр шығару кейде тоқтап қалады. Жедел циститте бүл процеске қуыктың мойны да қатысатындықтан, ауру аралыққа артқы тесікке және үрпінің басына таралады. Мезгілсіз дәрет сындыра беруден кейде 7-12 жастағы балаларда жалған зәр ұстамау байқалады. Қуық жиырылғанда оның болбыраған және қансырап, қабынған кілегейлі қабықшасынан қан шығуы салдарынан шүғыл циститтегі гематурия әдетте терминальды гематурия болады. Қуықтың мойны мен үшбұрышы басым зақымданғанда терминальды гематурия ерекше жиі байқалады.
Наукастарда несеп түсінің бозаруы онда лейкоциттердің, бактериялардың, қуықтың түлеген эпителийінің жөне эритроциттердің көптігіне байланысты. Жедел циститте науқастың дене температурасының көтерілуі сирек кездеседі, өйткені қуықтан сіңірілу өте аз болады. Цистит кезінде дене температурасының көтерілуі, өсіресе дененің қалтырауы қабыну процесі бүйректі де қамтығанын көрсетеді (пиелонефрит). Цистит кезінде дене температурасының көтерілуі жас бапалардан ғана байқалады, мүнда жедел пиелонефрит емес деп айту қиын болады. Бала жас болған сайын жедел циститтің клиникалық көрінісінде жалпы белгілер басым болып, жергілікті белтілер аз болады.
Жедел циститте әдетте болжам қолайлы. 7-10 күн ішінде аурудың белгілері басылады, аурудың күйі жақсарадьь Алайда 2-3 апта ішінде цистит жазылмаса, онда ауруды қоздыратын себептерді іздеу керек.
Созылмалы цистит дербес ауру ретінде сирек байқалады, көп жағдайда.екіншілік ауру ретінде өтеді, яғни қуықтың, несеп жолының, бүйректің, жыныс мүшелерінің бар ауруларын (тас, дивертикул, қуық ісігі, қуық аденомасы, үрпінің тарылуы, фимоз, қуық мойнының склерозы, қуықтың нейрогенді дисфункциясы, созылмалы пиелонефрит) асқындырады. Осыған байланысты қуықтағы қабыну процесі ұзаққа созылғанда жоғарыда аталған себептердің бірін іздестіріп, сонымен қабыну процесінің (туберкулез, трихомонада инвазиясы, шистосомоз және т.с.с.) табиғатын жою керек болады.
Созылмалы циститте аурудың барлық клиникалық белгілері жедел циститтегідей болады да, бірақ ондай айқын білінбейді. Балалардың қуығындағы созылмалы, қайталай беретін қабыну процесінің нәтижесінде уретриттіңде қайталауы осыдан байқалады, фиброз және ткань склерозы пайда болады, зақымданған учаскелердің икемді талшықтары өзгереді, бұлар үрпі қабырғасының икемділігін бұзады. Асқынған жағдайларда үрпінің дистальды бөлімінің қабырғасы тарылып, қуықтағы инфекциялық қабыну процесінің ауырлығын арттыра түседі.
Несептің турбулентті ағынының пайда болуы микроорганизмдердің үрпінің дистальды бөлімінен қуыққа өтуіне жағдай жасайды, бұл ондағы қабыну процесінің жиі қәйталануына өкеп соғады. Қыз балаларда үрпінің дистальды бөлімінің тарылуы іштен туған кемістік болуы да мүмкін.
Қуықтың үшбұрышы мен мойны тұсындағы кілегейлі, кілегей асты және бұлшық ет қабықшаларының қабыну инфильтрациясы мен ісінуі, бұл патологиялық процеске несепағар мен оның бөлімдерінің тартылуы қуық ішіндегі қысымды арттыра отырып, қуық-несепағар сағасының қысу аппаратының қызметі бұзылуына, оның салдары ретінде қуық-несепағар рефлюксінің дамуына себепші болады.
Клиникалық-лабораториялық, эндоскопиялық, рентгендік жөне радиоизотоптық зерттеу әдістеріне сүйене отырып, науқас балаларды мынадай екі топқа бөлуге болады: I) асқынбаған созылмалы циститі бар; 2) асқынған созылмалы циститі бар (қуық-несепағар рефлюксі, пиелонефрит, үрпінің дистальды бөлімінің тарылуы жөне т.с.с). Балалардың бірінші тобына анамнезінде баспа, шұғыл респираторлық ауру, пневмония және т.с.с. ауруларынан кейін қысқа уақытқа пайда болатын дизурия мен пиурия тән болады. Антибактериялық емдеу жүргізіліп, лейкоцитурия жойылғаннан кейінгі айларда бұл балаларда (кегізінен қыз балаларда) күндіз зәрдің тоқтамауы және шыжың тіркеледі. Кейде балалар несеп шығаруда ішінің аурыратынын айтады.
Екінші топтағы балаларға кенеттен зәрдің жиі ауырта шығуы, іштің, белдің ауруы, дене температурасының көтерілуі тән. Аурудың басталуының әртүрлі мерзімінде (1 жылдан 6 жылға дейін) клиникалық көріністің басты белгілері жиі қайталайтын іш пен белдің ауруы, ол дене қызуының көтерілуімен ұласады. Интеркуррентті аурулар қосылған кезде пиурия күшейеді.
Жедел циститке диагноз қою аса қиындық туғызбайды және ол жоғарыда аталған мынадай белгілерге сүйенеді: ауыру, дизурия, пиурия, терминальды гематурия. Қуықты саусақпен басқанда қасаға үсті ауырады. Бұл диагнозды лаборатория мағлұматтары (несептің орта үлгісінде лейкоциттер көп) растайды. Жедел цистит кезінде цистоскопия жүргізуге, қуыққа басқа да құралды енгізуге болмайды, өйткені ол құралды тексерулер. Жанға бататың қимылдар жөне де қабынуды асқындырады.
Созылмалы циститті анықтауда цистоскопия қажет болады. Ол қуықтың кілегейлі қабықшасындағы өзгерістерді, бірқатар жағдайларда инфекцияны қоздыратын себептерді анықтауға мүмкіндік береді. Созылмалы циститте бүйрек пен жоғарғы несеп жолдарын рентгенологиялық зерттеу міндетті болып табылады. Балаларда жедел цистит диагнозы күмән туғызса, оны жедел аппендициттен дифференциалау қажет. Оның көп жағдайда жүрек айнуға немесе құсуға ұштасатынын, дене температурасын көтеретінін, тахикардия туғызатынын, тік ішек арқылы тексеруде жанға бататынын, қанның анализінде лейкоциттердің көп болатынын есте сақтау керек.
Жедел циститі бар үлдарда зәрдің жедел тоқтап қалуын қуық пен үрпіде болатын тастармен жіктеген жөн. Сүрастыру, ультрадыбыстық және рентгенологиялық зерттеулер көп ретте дұрыс диагноз қоюға мүмкіндік береді.
Антибактериялық емдеудің әсерімен науқас күйінің тез жақсаруы және әдеттегі клиникалық көрініс жедел цистит диагнозын оңай қоюға мүмкіндік береді. Қуықтағы қабыну процесі жазылмай, ауру созылмалы түрге көшкенде оның себебін анықтау қажет немесе созылмалы циститті туберкулез, жара, шистосомоз, қуық қатерлі ісігі, қуық асты безі рагы секілді аурулардан айыра білу керек. Қуық асты безінің аденомасы, қуық тасы, қуық дивертикулы, оның нейрогендік дисфункциясы, үрпінің тарылуы секілді аурулар қуықтың созылмалы қабынуына себепші факторлар болып табылады.
Қуық туберкулезін анықтауда өзіне тән цистоскопиялық көрініс (туберкулез төмпешіктері, жаралары, тыртықтары), зәрдің тұрақты қышқылдығы, зәрден туберкулез микобактерияларын табуға және туберкулезге тән бүйрек пен несеп Ясолдарында рентгенолОгиялық өзгерістер болады.
Цистоскопия кезінде қуықтың ісігін қабыну процесінен айыру үнемі ойдағыдай бола бермейді. Мұндай жағдайларда перифокальды қабынуды емдеу үшін қуыққа дибунол (10 — 12 күн бойы 10 проценттік эмульсиядан 10 мл-ден) тамызу курсын жүргізу қажет, одан соң цистокопия арқылы қуық ісігін анықтау жеңілдейді. Қуықтың созылмалы циститі мен ісігін жіктеуде эндовезикальды биопсия маңызды рөл атқарады. Қуық тасымен үласқан қабынуда ауру қозғалғанда ауыру мен дизурия күшейеді, ал тыныштық күйде — бәсеңдейді. Қуық безінің аденомасында түнге қарай зәр шығару біраз жақсарады. Қуықтың нейрогенді дисфункциясы кезіндегі немесе айқын байқалатын инфравезикальды бітелу қезіндегі созылмалы циститте қалдық несеп сақталады, оны зәр шығаруға дейін және зәр шығарудан кейін қуықты катетермен немесе ультрадыбыспен зертеу арқылы анықтауға болады.
Жедел циститпен ауырған науқасқа төсекте жату режимі қажет. Тағамнан ащы, тітіркендіретін дәмдерді шығару керек. Сүт өнімдері, өсімдік текті азық, мүкжидек шырыны, кисель ішу ұсынылады. Қуықтан қабыну өнімдерін шығаруды тездету мақсатында диурезді арттыру үшін сүйықты (тәулігіне 2 литрге дейін сілті сулары мен шырындарды) көп ішу қажет. Аюқүлақ, қырықбуын, бүйрекшай, қызылтаспа, қызамық жапырағы секілді зәр жүргізетін шептер жақсы нәтиже береді. Қуыққа грелка мен ыстық ванна қоюдан науқастар жеңілденіп қалады. Жедел циститті антибактериялық емдеу 3 — 4 тәулік ішінде науқастың күйін едәуір жақсартады. Әдетте нитрофуран препараттарын (күніне 0,1 г-нан 3 рет фурагин), сульфаниламидтер (күніне 0,5 г-нан 6 рет этазол), уросульфан (күніне 0,5 г-нан 4 рет), сульфадиметоксин (күніне 0,5 г-нан 2 рет), 5-НОК немесе нитроксолин (күніне 0,1 г-нан 4 рет), грамурин (күніне 0,5 г-нан 3 рет), антибиотиктер (күніне 0,5 г-нан 4 рет левомицетин, 0,25 г-нан 4 рет олететрин, 0,5 г-нан 4 рет ампициллин, ампиокс) белгіленеді. Дизурияны жою үшін капсула түрінде метален көгін ішкізеді (күніне 0,1 г-нан 3-4 рет), оны спазмолитиктермен (но-шпа және папаверин) және ауруды басатын препараттармен (анальгин, баралгин) ұштастыра пайдаланады. Алайда аурудың қайталауына жол бермеу үшін қабынуға қарсы емдеуді кемінде 3 апта жүргізу қажет. Жедел циститте қуыққа емдік препараттарды енгізуге болмайды,
Созылмалы циститте қуықтағы қабыну процесін коздыратын себептерді (қуықтағы тас? дивертикул, қуық асты безінің аденомасы, үрпінің тарылуы жене т.с.с.) жоюдың шешуші маңызы бар. Созылмалы циститі бар науқасқа антибактериялық препараттармен қатар, қуыққа нитрат күмісі ерітіндісін (0,25 — 0,5%, 20 — 40 мл) немесе колларгол ерітіндісін (1-3%, 20-40 мл), диоксидиннің 0,5% ерітіндісінен 20-30 мл, итмүрын майын, шырғанақ майын, 10% дибунол линиментін тамызады, диатермияны, антибактериялық препараттар электрофорезін қолданады.
Егер созылмалы циститті қуық-несепағар рефлюксі, қуық мойнының склерозы, үрпінің дистальды бөлімінің тарылуы асқындырса, емдеу әдісін таңдауда операция жасау мәселесін шешуге тура келеді.
Жедел созылмалы циститте санаторий-курорта емделу ұсынылады (Железноводск, Боржоми, Саирме және т.б.), Жедел циститте оның ауыр түрлері (гангренді жөне некрозды цистит) болмаса, болжам қолайлы болып келеді. Көптеген науқастардың бастан өткерген ауруы олардың өміріндегі бір кезең болып қалады. Несептің ағуында түрліше ауытқушылық (қынап қабырғасының төмен түсуі, қуық асты безінің аденомасы, қуық дивертикулы, қуықтың нейрогендік дисфункциясы және т.с.с.) бар адамдарда жедел цистит пайда болса, онда ауру көбіне созылмалы түрге көшіп, сауығу жөніндегі болжам қолайсыз болып шығады.
источник